Activiteitenbegeleider
"Wij mogen werken in het huis van de mensen"
Het is inspirerend om iemand te ontmoeten die haar werk met zoveel passie en oprechte betrokkenheid doet. Daar is Femke Bakker het levende bewijs van. 47 jaar jong en al twintig jaar verbonden aan Calidus. Ze is een vertrouwd gezicht in de ouderenzorg en een van de kloppende harten van onze organisatie. Haar verhaal ademt menselijkheid, denken in mogelijkheden en het vinden van vreugde in zowel het kleine als het grote geluk van haar bewoners. "Als je mensen benadert en behandelt zoals je zelf behandeld wil worden, dan kun je het niet verkeerd doen, toch?"
Een carrière in vogelvlucht
Femke vertelt open en enthousiast over haar reis binnen Calidus. Ze is begonnen in Obdam bij de Horstenburgh, waar ze haar eerste stappen in de ouderenzorg zette. Na een paar jaar maakte ze een korte uitstap naar Vrijwilligers Noord-Holland, omdat ze ook een andere kant van de organisatie wilde leren kennen. De ruimte krijgen om te blijven ontdekken en ontwikkelen, om haar hart te volgen, is belangrijk voor Femke. Met een terugkeergarantie bij de Horstenburgh voelde ze zich daarin gesteund door Calidus. Toen er een paar jaar geleden binnen de organisatie een vacature vrijkwam in het Noorderlandhuis in Hoogkarspel, voelde ze dat de tijd rijp was voor een nieuwe uitdaging. Inmiddels is ze alweer vier en een half jaar actief in dit verzorgingshuis en nog geen twee dagen zijn hetzelfde geweest.
De kracht van persoonlijke aandacht
Het bedenken en organiseren van activiteiten, het coördineren van de enthousiaste vrijwilligers en het begeleiden van cliënten, individueel en in groepsverband, maakt allemaal deel uit van haar takenpakket. Wat haar baan zo bijzonder maakt? "Het werken met mensen," zegt ze zonder aarzeling. "Zeker het werken met ouderen die zich soms wat onveilig voelen, omdat het in hun hoofd nu een beetje warrig kan zijn." Juist dan is het belangrijk om met elkaar – van huishouding tot keuken, van zorg tot receptie – een sfeer van veiligheid te creëren, legt ze uit. “Veiligheid en vrolijkheid, dat is de basis. Want als mensen zich goed voelen, vergeten ze soms hun beperkingen even."
Maar je hoeft natuurlijk niet elke dag blij te zijn. Soms zijn het juist de moeilijke momenten die haar werk zo betekenisvol maken. Zoals die ene ochtend, waarop een collega haar appte: een meneer wil niets meer. Boos en verward ligt hij op bed en wil er niet uit. Femke besluit langs te gaan. "Dan ga ik gewoon even peilen, even kijken hoe het gaat." Ze gaat naast hem zitten en benoemt wat ze ziet: de verwarring, de frustratie. "Ik zei tegen hem: "Het is oké. Als je hoofd met je aan de haal gaat, dan mag je daar gefrustreerd over zijn." Door het te benoemen ontstaat er een beetje ruimte. Uiteindelijk komt er vaak zelfs een glimlach."
Van mens-tot-mens
Ze spreekt deze bewoner een paar dagen later weer. Hij komt wel vaker bij haar praten na het eten, veilig op haar kantoortje. Hun gesprekken zijn vaak serieus. Deze keer gaat het over zijn vrouw die nog in Hoorn woont, over dementie, over het leven nu. Hij is emotioneel, maar ook opgelucht na hun gesprek. Twintig minuten later staat hij er weer, deze keer met twee softijsjes in zijn hand. Eentje voor hem en eentje voor haar. Hij was zelf naar de snackbar gelopen om ze te halen. Ze eten de ijsjes samen op, genietend op een bankje in de zon. "Zoiets maakt mijn dag," zegt ze, geraakt. "Dan weet ik precies waarom ik dit werk doe.”
Femke benadrukt keer op keer hoe belangrijk het is om de mens te blijven zien, voorbij de beperkingen die ouderdom en dementie met zich meebrengen. "Wij mogen werken in het huis van de mensen, zeg ik altijd. Het verleden ligt vaak op een andere plek, maar hier kunnen wij ze nu persoonlijke zorg en plezier bieden. Zo’n verandering is niet altijd makkelijk, daar moeten we respectvol mee omgaan."
Positieve gezondheid
In Femkes benadering staat ook positieve gezondheid centraal. Niet denken in onmogelijkheden, maar juist in mogelijkheden. "Wat kan wél? Dat uitgangspunt opent deuren, letterlijk en figuurlijk." Zo sporten een paar bewoners nu wekelijks buiten de deur, in een gym in Enkhuizen. "We denken niet binnen de muren. Buiten is nog een hele wereld. Alleen al het ritje ernaartoe, eens uit een ander raam kijken, is waardevol. Het gaat om deelnemen aan het leven.”
Ze gelooft in proberen, niet in beperken. "Je weet pas wat werkt als je het doet. En ja, soms raakt iemand onrustig, maar daar kunnen we mee omgaan. Daar hebben wij als zorgprofessionals de expertise voor. Natuurlijk bieden we een fijne veilige structuur, maar binnen die structuur moet je blijven uitdagen. Dat is goed voor het brein. En bovenal: dat is leven."
Een inspirerend voorbeeld
Femke laat zien dat persoonlijke aandacht en positieve gezondheid de kern vormen van goede ouderenzorg. Haar warme benadering en liefde voor mensen straalt door in alles wat ze zegt en doet. Zo creëert ze een omgeving waarin mensen zich gezien, gehoord en gesteund voelen. Waar ze geïnspireerd worden om nieuwe dingen te proberen. Waar ze gelukkig kunnen zijn in hun laatste levensfase.
Ze hoopt dat haar verhaal anderen inspireert om ook in de zorg te gaan werken. Want, zoals Femke zelf zegt: "Als ik later oud ben en hulp nodig heb, hoop ik dat er ook mensen opstaan die dit allemaal voor mij over hebben."