Persoonlijke begeleider en dagbesteding
“Ik dacht: dit werk had ik twintig jaar eerder moeten doen"
Als je Ankie over haar werk hoort praten, kun je niet anders dan glimlachen. "Ik zit nu 25 jaar in het vak, en ik heb nog steeds elke dag plezier," zegt ze. "Ik ben er op mijn 39e mee begonnen, na mijn scheiding. Toen ik een paar introductiedagen had gehad, wist ik meteen: dit is het voor mij. Ik deed een opleiding en ging gelijk aan de slag. En sindsdien denk ik eigenlijk elke dag: dit werk had ik twintig jaar eerder moeten doen."
Geen dag hetzelfde
Ankie werkt bij De Vijzelmolen in Hoorn, een locatie voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze begeleidt cliënten bij de dagbesteding en af en toe ook op de woning. Die combinatie bevalt haar uitstekend. "Op de woning ligt de nadruk meer op verzorging en structuur, bij de dagbesteding draait het om activiteiten die cliënten leuk vinden én waar ze iets van leren. Het is juist die afwisseling waar ik zo van hou. Geen dag is hetzelfde."
In hun kracht zetten
"Mijn werk bij de dagbesteding draait om mensen in hun kracht zetten. Om de cliënten hun vaardigheden in stand proberen te houden op een manier waar zij plezier aan beleven." vertelt Ankie. "Onze functie is dus niet alleen ondersteunend, we kijken ook naar wat iemand nog kan en hoe we dat op een positieve manier kunnen behouden en versterken."
Ankie begon met deze bijzondere en belangrijke taak bij De Makerij, een grotere dagbestedingslocatie van Calidus. Na veel mooie jaren werken was daar ineens de coronacrisis. "Tijdens corona werden we allemaal tijdelijk op woningen geplaatst," legt ze uit, "en ik werd aan De Vijzelmolen gekoppeld." Naast haar werk op de dagbesteding ging ze hier ook helpen bij het verzorgen van de bewoners. "Eten, wassen, naar het toilet gaan, dat soort dingen. Daarna volgde de tillift, de medicijnen, en zo ben ik er eigenlijk als vanzelf ingegroeid. Inmiddels hoor ik hier gewoon."
Je draagt het samen
Bij De Makerij werkte Ankie met dertig collega's, bij De Vijzelmolen zijn er maar vier dagbestedingscollega's. Al vond ze het grote Makerij-team ook ontzettend gezellig, het intiemere van de Vijzelmolen beviel haar zo dat ze besloot te blijven. "Hier in de toren werk je intensief samen met een klein team en de lijntjes zijn kort. Je voelt je verbonden, met de collega’s én met de bewoners." En die collega’s? "Die zijn top! Op alle locaties eigenlijk wel. Ook hier zijn weer oprecht fijne mensen. Je draagt het samen, en dat voel je."
Mooie uitdagingen
Wat maakt het werk zo bijzonder? "De cliënten zelf," zegt Ankie zonder aarzeling. “Ze zijn onverbloemd. Ze zeggen waar het op staat. Heerlijk direct en ongefilterd. En daardoor kom je ook wel eens voor verrassingen te staan. Dat vind ik mooie uitdagingen."
Ankie ziet mensen hun kracht, voor ze naar iemands beperkingen kijkt. "Als er mensen flexibel zijn, dan zijn het wel de cliënten in een zorginstelling. Ze hebben met zo veel personeel te maken, al die gezichten en karakters. Maar ook met systemen die veranderen en wisselende plannen. Ik neem mijn petje voor ze af. Zo sterk!" En dan is er natuurlijk de humor. "We kunnen héél veel lachen met elkaar. En soms komen er prachtige opmerkingen uit." Daar heeft ze een 'luchtige' anekdote over. "Er was eens een cliënt die dingen als afstanden en geld en verhoudingen niet goed begreep. Hij zei een keer: ‘Ik heb een fles whisky gekocht voor 60.000 euro.’ Dus ik zeg: ‘Nou, dat is flink geld!’ En hij: ‘Ja, en ik loop in tien minuten van hier in Hoorn naar Wognum.’ ‘Zo, dat is best snel,’ reageerde ik toen, 'maar weet je; ik kan in vijf minuten op de maan zitten.’ En toen reageerde hij: ‘Dan heeft u zeker drie kilo uien gegeten!’ Nou, we lagen helemaal dubbel. Een vrijwilliger gleed zowat onder de tafel van het lachen.”
Een leven vol energie
Als je Ankie vraagt over haar leven, komt er een vrolijke volle agenda aan het licht. Naast haar werk bij Calidus volgt ze ook een opleiding tot Tai Chi Tao-docent, geeft ze kinderworkshops in het Radboudkasteel in Medemblik, zingt ze graag, en is ze lid van de vrouwenvereniging 'Vrouwen van Nu'. Oh, en over een paar weken helpt ze ook bij een kindermiddag bij haar lokale molen. “Ik ben wel een bezige bij, ja,” zegt ze lachend. "En het werk is daar een prachtig onderdeel van."
Wie denkt dat Ankie het rustig aan gaat doen, zo richting haar pensioen, heeft het mis. "Nog drie jaartjes," zegt ze. "Maar ik denk dat ik ook aan het eind nog minstens twee dagen wil blijven werken. Zo leuk vind ik het gewoon."
Een verrijking
Ankie geniet van de mensen, de verbinding, de humor. "Dit werk verrijkt mijn leven, elke dag weer," zegt ze met een grote glimlach. En dat is precies wat zij zelf weer doet voor de bewoners van de Vijzelmolen en haar collega's. Met elkaar, voor elkaar!