Zijn er vragen of heeft u hulp nodig? Neem contact op

Technische Dienst

"Elke dag ga ik met plezier naar mijn werk" 

Wanneer je aankomt bij de woonzorglocatie Avondlicht valt meteen op hoe verzorgd alles eruitziet. De bloembakken staan er vrolijk bij, de paden zijn schoon en ook binnen is alles netjes en heerst er rust. Achter die dagelijkse zorg en toewijding zit één man: Nico Steenman. Al twaalf-en-een-half jaar is hij onderdeel van de technische dienst van Calidus. Zijn verhaal is er één van toewijding, vakmanschap en oprechte betrokkenheid.

"Ik doe nu wat ik altijd al wilde doen"

Nico is 59 jaar en timmerman van origine. Na een lange carrière van 30 jaar in de bouw kwam hij in 2012 bij Calidus terecht. "Het bouwbedrijf waar ik werkte ging failliet, zoals zoveel bedrijven in die tijd," vertelt hij nuchter. "Toen ben ik gaan zoeken en kwam ik deze functie tegen. En ja, ik ben het geworden. Van de 63 sollicitanten. Daar ben ik best trots op."

Wat meteen opvalt, is dat Nico met een twinkeling in zijn ogen over zijn werk praat. "Als mensen mij vragen of ik geworden ben wat ik altijd wilde worden, dan is mijn antwoord: ja. En dat kunnen niet veel mensen zeggen." Hij fietst elke ochtend met plezier naar zijn werk. "Ik woon in Zwaag, vijf kilometer hier vandaan. En elke dag denk ik: lekker, weer aan de slag!"

Een manusje-van-alles

Nico is van alle markten thuis. Of het nu gaat om een verstopte wc, een lekkende kraan, een kapotte lamp, onkruid wieden, of sneeuw schuiven met de trekker - hij draait zijn hand er niet voor om. "Mijn werk is zó afwisselend. Je kunt nog zo’n planning maken, maar er komt altijd wat tussen. Dat is juist het mooie. Geen dag is hetzelfde."

Hij vertelt met trots over de bloembakken voor het gebouw. "Die verzorg ik zelf. Ik vind het leuk om steeds weer iets nieuws te bedenken wat daarin kan gaan bloeien. Ik hoor er vaak positieve reacties over. Dat doet me goed."

Ook het terrein rondom Avondlicht houdt Nico nauwlettend in de gaten. Zwerfvuil opruimen doet hij meerdere keren per week. Vooral sigarettenpeuken op de parkeerplaatsen. "Mensen mogen hier in én rondom het gebouw niet meer roken," legt Nico uit. "Dus dan zie je ze uitstappen op het parkeerterrein en nog even snel hun laatste sigaretje roken. De peuken gooien ze daar gewoon op de grond. Dan kan ik niet wegkijken, die rotzooi moet opgeruimd."

Een vertrouwd gezicht

Nico is meer dan een technische dienstverlener, hij is een vertrouwd gezicht voor bewoners en collega’s. "Met sommige bewoners heb ik echt een band. Er zit hier een meneer, die zou mijn opa kunnen zijn. Hij vraagt me bijvoorbeeld altijd hoe mijn weekend was. We praten over van alles en nog wat." Ook met bewoners met dementie weet hij goed om te gaan. "Mijn moeder had het ook. Dus ik weet een beetje hoe je je moet gedragen, hoe je contact maakt. Dat gaat eigenlijk altijd goed."

Nico heeft een groot hart voor mensen. "De bewoners zijn een belangrijk onderdeel van het werk, ik kom elke dag wel bij iemand over de vloer. Dat maakt het werk nóg leuker."

Met elkaar, voor elkaar

Na meer dan twaalf jaar bij de organisatie voelt Nico zich nog steeds helemaal op zijn plek. Hij kent veel mensen, bewoners en medewerkers, ook bij andere locaties. "Als ik in Westerhaven kom, waar ik eerder werkte, zeggen ze: 'Ben je er weer? Wat gezellig!' Dat is fijn om te horen."

Hij is daar nog wel eens om de huismeester van Westerhaven te helpen. Nico staat altijd klaar voor zijn collega's, en zij voor hem. Ze overzien elkaars locaties als iemand er even niet is. Ook lenen ze hun expertise uit wanneer nodig. Samen houden ze alle huizen van Calidus draaiende. Met elkaar, voor elkaar.

Twaalf-en-een-half jaar en nog lang niet klaar

Nico is misschien geen zorgverlener in de traditionele zin, maar zonder mensen zoals hij zou een plek als Avondlicht niet kunnen bestaan. Hij houdt het hele huis in leven, letterlijk en figuurlijk. Altijd met oog voor detail, een groot verantwoordelijkheidsgevoel, en vooral: plezier in zijn werk.

Op de vraag of hij bij Calidus wil blijven werken, hoeft hij niet lang na te denken. "Zeker weten. Ik werk hier al twaalf-en-een-half jaar en ben nog lang niet klaar. Als het aan mij ligt, blijf ik hier tot mijn laatste werkdag."

 TERUG NAAR OVERZICHT