In het woonzorgcentrum St. Nicolaas in Enkhuizen, een warme plek voor ouderen met dementie, woont Miep Bakker. Een vriendelijke, opgewekte vrouw die geniet van het dagelijks leven, de kleine dingen die het bestaan maken tot de rijkdom die het is. Wanneer je met haar in gesprek gaat, merk je gelijk haar rustige aard op. Hier, in haar fijne stoel, is ze simpelweg gelukkig.
Meebewegen met het leven
Hoe lang ze hier al woont, weet ze niet precies meer. Ze neemt de tijd om erover na te denken. “Ik heb me gewoon aangemeld toentertijd, denk ik,” zegt ze uiteindelijk met een glimlach. Over de vraag of ze Enkhuizen altijd al een mooie plek vond, denkt ze niet lang na. "Ja, dat denk ik wel." zegt ze tevreden knikkend. "Anders had ik niet voor dit verzorgingstehuis gekozen," voegt ze er daarna droogjes aan toe. Een ondeugende glinstering in haar ogen. De man naast haar grinnikt. Samen hebben ze dikke pret.
Haar levenshouding is er een van simpel geluk. Leren meebewegen met het leven, accepteren wat komt en het beste maken van iedere dag. In het St. Nicolaas doet ze nog altijd niet anders.
Gezelligheid brengt geluk
Het leven in het woonzorgcentrum bevalt haar. “Iedereen helpt je wanneer je het nodig hebt en daar gaat het om, toch?” Ze waardeert de zorg en de vriendelijkheid van de medewerkers. “Het zijn mooie mensen, oprecht.” Ook over haar medebewoners spreekt ze positief. “Het is een fijne plek met fijne mensen. Ik sta hier niet alleen.”
Overdag zoekt ze graag de gezelligheid op in de huiskamer. “Dit is mijn favoriete ruimte, er zijn hier altijd wel mensen,” vertelt ze. “En een fijne stoel.” Daar, op haar vertrouwde plek, kijkt ze toe hoe de dag zich ontvouwt. Ze leest graag de krant, kijkt tv, doet mee met activiteiten of geniet van een kopje koffie. “Voor spelletjes kunnen ze mij altijd ophalen!” zegt ze blij.
Ook haar verzorgers kennen haar als een sociale en betrokken vrouw. Ze maakt graag een praatje met je, of je nu bewoner, bezoeker of verzorger bent. "Miep vindt het allemaal gezellig."
Een tevreden hart
Op de vraag of ze gelukkig is, hoeft ze niet lang na te denken. “Ja hoor, ik ben zeker gelukkig. Het is nu thuis.” Dat is misschien wel het mooiste compliment dat ze haar woonplek kan geven.
In de warme, levendige sfeer van St. Nicolaas heeft mevrouw Bakker haar eigen ritme gevonden. Met een goede stoel, fijne mensen om haar heen en een potje kaarten binnen handbereik, maakt ze van elke dag een mooie dag. En is dat niet precies waar het om draait?